W 1957 roku we Francuskiej Akademii Nauki – Alfred Tomatis zaprezentował tzw. Efekt Tomatisa czyli trzy podstawowe prawa/ właściwości, do których doszedł w oparciu o praktykę lekarską oraz prace eksperymentalne:

1. Funkcja równowagi - w uchu środkowym znajduje się przedsionek, który odpowiada za postawę ciała, kontrolę równowagi i wpływa na mięśnie w naszym organizmie.

2. Funkcja energetyzująca - ucho ludzkie można porównać do dynama, które dostarcz korze mózgowej energii; dźwięk dobry jakościowo wpływa na poziom energii w mózgu

3. Funkcja słuchania – zakłócenia tej funkcji mogą prowadzić do problemów z rozumieniem mowy, szybką męczliwość, drażliwość i wycofywanie się z kontaktów w głąb siebie, pogarsza się również czas koncentracji i uwagi.

Tomatis pokazał, że sposób działania narządu słuchu ma również wpływ na przyswajanie sobie umiejętności czytania, pisania, a nawet na postawę ciała, koordynację ruchów i stany emocjonalne. Uważał też, że ucho ludzkie dostarcza energii naszemu mózgowi. Słuchanie odpowiedniego rodzaju dźwięków działa pobudzająco na mózg, przygotowując go do innego rodzaju aktywności. Tomatis uważał, że szczególnie korzystne dla naszego organizmu są dźwięki zawierające w swoim paśmie dużo dźwięków o wysokich częstotliwościach. Taką cechę mają pewne rodzaje muzyki, np. muzyka Mozarta lub chorały gregoriańskie, które są wykorzystywane w terapii metodą Tomatisa/Solisten.

Słuchanie, a słyszenie/uwaga słuchowa

Według Tomatisa słyszenie nie jest jednoznaczne ze słuchaniem.
Słyszenie jest z natury procesem biernym i zależy od stanu naszego narządu słuchu. Jeśli jest on uszkodzony, możemy mieć problemy ze słyszeniem określonych dźwięków. Sprawdza to badanie audiometryczne.
Słuchanie/uwaga słuchowa jest procesem aktywnym - wymaga zaangażowania,
świadomości, woli. Na powyższą umiejętność składa sie zdolność przyswajania informacji oraz odpowiedniego ich filtrowania. Słuchanie jest umiejętnością, która rozwija się przez całe życie. Faktem jest, że nawet osoby ze znakomitym słuchem fizycznym/absolutnym, mogą mieć problemy ze słuchaniem.

Lateralizacja słuchowa

Ważną rolę w procesie słuchania odgrywa także tzw. lateralizacja słuchowa. U każdego istnieje dominacja/preferencja ręki (najczęściej prawej), nogi, oka a także ucha, choć w tym ostatnim przypadku niewielu z nas ma tego świadomość. Okazuje się jednak, że prawe ucho słucha w nieco inny sposób niż ucho lewe. Wynika to z faktu, że prawa i lewa półkula naszego mózgu zawiadują innymi umiejętnościami. Lewa półkula nazywana jest "racjonalną". W niej u zdecydowanej większości osób znajdują się ośrodki mowy, tak więc rozmawiając z kimś uaktywniamy naszą lewą półkulę. Prawa półkula jest zwana "emocjonalną" i "niewerbalną". Odpowiada za ujmowanie pojęć całościowo, wyobraźnię przestrzenną, percepcję muzyki oraz procesy emocjonalne.
Według Tomatisa prawidłową, fizjologiczną lateralizacją jest lateralizacja prawouszna. O ile osoby prawouszne odbierają przede wszystkim treść wypowiedzi (co jest korzystne podczas komunikowania się), to osoba lewouszna w pierwszej chwili zupełnie nieświadomie zwraca uwagę na zabarwienie emocjonalne wypowiedzi. Tomatis uważał, że ten "emocjonalny filtr" może wpływać niekorzystnie na jakość komunikacji. Powszechnie znane jest zjawisko wpływu (najczęściej negatywnego) emocji na nasilenie zaburzeń głosu i mowy (np. nasilenie jąkania lub zaburzenia głosu w stresującej sytuacji). Tomatis uważał, że lewouszność może być przyczyną wystąpienia rożnego rodzaju zaburzeń głosu i mowy.